ارسال مقاوم سیگنال مقیاس پذیر ویدئو در کانال های پاک شونده

در بسیاری از شبکه های انتقال داده، کانالهای میان گیرنده ها و فرستنده ها کانالهای پاکشونده در نظر گرفته می شود. در چنین کانال هایی بسته های داده یا سالم، دست نخورده و بدون خدشه به مقصد می رسند و یا به اصطلاح در کانال گم می شوند و هرگز به مقصد نمی رسند. رشته بیت های کدشده ی ویدئوی دیجیتال که اغلب خروجی استانداردهای کدگذاری ویدئو هستند، از جمله داده هایی به شمار می روند که در اینگونه کانالها، میان گره های مختلف شبکه ارسال و دریافت میشوند. هدف از این رساله، ارسال مقاوم سیگنال مقیاس پذیر ویدئو در کانالهای پاکشونده است. مقیاسپذیری در سیگنال ویدئو ابزاری فراهم می آورد که به واسطه ی آن گره های مختلف شبکه با قابلیت و تواناییهای مختلف، امکان استفاده از سیگنال ویدئو در نرخ فریم، وضوح و یا کیفیتی برابر و یا پایین تر از سیگنال کدشده اصلی به دست می آورند. هدف رساله در قالب سه گام تحقق مییابد. در گام نخست استاندارد svc بهعنوان یک کدگذار موفق در عرصه کدگذاری مقیاسپذیر سیگنال ویدئو بررسی شده است و با انجام شبیه سازیهای لازم، بخشهای مختلف رشته بیت مقیاس پذیر شناسایی شده اند و با توجه به اهمیت این بخش ها، روشی برای افراز داده ها در سیگنال مقیاس پذیر ویدئو پیشنهاد شده است. در گام دوم، دو کد بی نرخ با ویژگی حفاظت غیر یکسان پیشنهاد شده است. کدهای پیشنهاد شده با انجام تغییراتی در گراف کدگذاری کدهای lt حاصل شده اند. در کد پیشنهادی نخست با مرتب سازی گره های ورودی بر حسب درجه ی آنها در گراف کدگذاری، شرایطی ایجاد می شود که سمبل های مهم ترِ داده در محل گره های ورودی با درجه ی بیشتر، در آغاز گراف کدگذاری، قرار داده شوند و در نتیجه احتمال بازیابی آنها در گیرنده افزایش می یابد. در کد پیشنهادی دوم با انتخاب هوشمندانه سمبل های ورودی به هنگام فرآیند کدگذاری، تدبیری اتخاذ می شود که به واسط هی آن می توان درجه ی دلخواه و مناسب به گر ه های متناظر با سمبل های مهم ترِ داده اختصاص داد. روش پیشنهادی دوم برتری بارزی در مقایسه با کد پیشنهاد شده ی نخست ندارد؛ اما می تواند به عنوان تجربه ای سودمند، نقطه ی آغازی در مطالعات آینده برای طراحی کد های بی نرخ با ویژگی حفاظت غیریکسان تلقی شود. سرانجام هدف نهایی رساله از ترکیب گامهای اول و دوم در قالب حفاظت رشته بیت مقیاسپذیر ویدئو در کانالهای پاک- شونده تحقق می یابد؛ بدین معنی که پس از شناسایی بخش های مهم در رشته بیت مقیاس پذیر، بخش های مختلف آن بر پایه اهمیت نسبی هر بخش به گونه ای مرتب می شوند که بخشهای مهم در آغاز رشته بیت قرار گیرند. سپس با استفاده از کد مناسب، به بخش های مختلف رشته بیت افراز شده، بسته به اهمیت هر بخش، حفاظتی درخور آن اعمال می شود. با توجه به شبیه سازی های انجام شده، در این صورت بخشهای مهم تر رشت هبیت افرازشده با احتمال بیشتری پیش از سایر بخش ها در گیرنده بازسازی می شوند.